Strikte gehoorzaamheid betekenis

bn. bw. (-er, -st), nauwkeurig, streng, nauwgezet: strikte geheimhouding, gehoorzaamheid; in de strikte zin des woords, zonder enige afwijking of bijgedachte, in zijn preciese betekenis; — (van personen) hij is zeer strikt op godsdienst en zedelijkheid; — bw.: strikt rechtvaardig zijn; de toegang is strikt verboden; strikt genomen, wanneer. bn. bw. (-er, -st), nauwkeurig, streng, nauwgezet: strikte geheimhouding, gehoorzaamheid; in de strikte zin des woords, zonder enige afwijking of bijgedachte, in zijn preciese betekenis ; — (van personen) hij is zeer strikt op godsdienst en zedelijkheid; — bw.: strikt rechtvaardig zijn; de toegang is strikt verboden; strikt genomen, w.

Strikte gehoorzaamheid betekenis De soldaten werden getraind in strikte gehoorzaamheid aan hun bevelhebbers. ― The soldiers were trained in strict obedience to their commanders. In sommige religies wordt gehoorzaamheid aan God benadrukt.

Absolute gehoorzaamheid

Absolute gehoorzaamheid geeft de machthebber absolute macht. Door de absolute gehoorzaamheid van de SS-kampbeulen en velen binnen de Duitse bevolking aan het naziregime, kon Hitler het grootste deel van de Europese joden, zigeuners en andere “inferieure” bevolkingsgroepen uitmoorden. Gehoorzaamheid is de bereidheid en/of verplichting gehoorzaam te zijn aan een persoon of instantie, dus om gehoor en zo goed mogelijk gevolg te geven aan diens instructies. Ze kan worden opgelegd of overeengekomen. Absolute gehoorzaamheid Er moet wel een echt verlangen zijn naar absolute gehoorzaamheid, want onze hemelse Vader geeft Zijn Heilige Geest aan hen die Hem gehoorzaam zijn (Han. ). Gehoorzaamheid is de sleutel tot transformatie. Maria had het geheim geleerd van totale overgave en gehoorzaamheid (Luc. ).

Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid

hoor·zaam·heid situatie dat een persoon of dier bereid is om te doen wat van hem wordt gevraagd Voorbeelden: 'De bruid wil geen gehoorzaamheid beloven bij de inzegening van het huwelijk.', 'honden gehoorzaamheid aanleren', 'gehoorzaamheidstraining' S. Leven afhankelijk van gehoorzaamheid aan God. God heeft als eerste recht op de gehoorzaamheid van al zijn schepselen. Zij zijn hem rechtens onvoorwaardelijke gehoorzaamheid verschuldigd, aangezien hij hun Maker alsook de Bron en de Instandhouder van het leven is. Omdat hij de Alwijze en Almachtige God is, verdient datgene wat hij zegt, het.

Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid Deze studies suggereren dat meer emblemen van autoriteit onvoorwaardelijke gehoorzaamheid kunnen creëren. Zimbardo, een voormalige klasgenoot of Stanley Milgram (die vooral bekend is vanwege zijn beroemde gehoorzaamheidsexperiment, was geïnteresseerd in uitbreiding van het onderzoek van Milgram.

Discipline betekenis

biedt 19 verschillende definities van het woord discipline, afkomstig van diverse bronnen. Discipline kan betekenen tucht, vakgebied, zelfbeheersing, krijgstucht en meer. DISCIPLINE definition: 1. training that makes people more willing to obey or more able to control themselves, often in the. Learn more.

Discipline betekenis How to use discipline in a sentence. The Root and Meanings of Discipline Synonym Discussion of Discipline. control gained by enforcing obedience or order; orderly or prescribed conduct or pattern of behavior; self-control.

Autoriteit accepteren

Je verzet je openlijk tegen autoriteiten. Je weigert te doen wat de ander van je vraagt. Je reageert vaak kritisch of sceptisch. Je zoekt de grenzen op in contact met een autoriteit of in de regel- en wetgeving en gaat conflicten en discussies openlijk aan. Autoriteit ofwel gezag betreft macht die door anderen als zodanig wordt aanvaard. Autoriteit ontstaat dan ook als anderen zich onderdanig opstellen naar iemand. Autoriteit in het dagelijks leven berust meestal op leiderschapskwaliteiten, charisma en assertiviteit. Autoriteit accepteren Gezag of autoriteit is in de sociologie de aanvaarde macht van een persoon of een organisatie om een andere persoon of groep te leiden. [1] In politieke zin staat gezag ook voor de macht en heerschappij over een gebied of land, de overheid of de regering. [2] Door de wet of de overheid gelegitimeerd gezag heet 'bevoegd gezag'.