Onderschikkend betekenis
De termen nevenschikking en onderschikking worden gebruikt om de relatie te beschrijven tussen de delen van een samengestelde zin. Bij nevenschikking gaat het om een combinatie van twee of meer hoofdzinnen. Bij onderschikking gaat het om ongelijkwaardige zinnen, vaak een hoofdzin en een bijzin. Er bestaan enkelvoudige en samengestelde zinnen. der·schik·kend Verbuigingen: onderschikkender Verbuigingen: onderschikkendst 1) een afhankelijke bijzin scheppend Voorbeeld: 'Er zijn neven- en onderschikkende voegwoorden.' 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het onderschikkend in de tweede betekenis e. Onderschikkend betekenis der·schik·kend Verbuigingen: onderschikken der Verbuigingen: onderschikken dst 1) een afhankelijke bijzin scheppend Voorbeeld: `Er zijn neven- en on.
Relatieve positie Relatieve positie van twee vlakken in de ruimte. In de analytische meetkunde zijn er slechts drie mogelijke relatieve posities tussen twee vlakken: snijdende vlakken, evenwijdige vlakken en samenvallende vlakken. Snijvlakken: twee vlakken snijden elkaar als ze elkaar maar op één lijn snijden.
Onderschikking definitie
Onderschikking (of: subordinatie) heeft in het bijzonder betrekking op samengestelde zinnen waarin de bijzin deel uitmaakt van en daarmee ondergeschikt is aan (een deel van) de hoofdzin. Voorbeelden (waarin de bijzinnen gecursiveerd zijn weergegeven): onderschikking = de onderschikking (v.). De termen nevenschikking en onderschikking worden gebruikt om de relatie te beschrijven tussen de delen van een samengestelde zin. Bij nevenschikking gaat het om een combinatie van twee of meer hoofdzinnen. Bij onderschikking gaat het om ongelijkwaardige zinnen, vaak een hoofdzin en een bijzin.Onderschikking definitie Bij onderschikking wordt een bijzin als zinsdeel of zinsdeelstuk ingebed in een andere zin. De bijzin kan daarbij door een onderschikkend voegwoord ingeleid worden of als eerste zinsdeel een betrekkelijk of vragend voornaamwoord hebben.