Huisvesting betekenis
biedt acht verschillende definities van het woord huisvesting, afkomstig van diverse bronnen. Huisvesting betekent meestal een plaats om te wonen, maar soms ook het bieden van verblijf of verblijfsmogelijkheden. Huisvesting is de overkoepelende term voor verschillende typen onderkomens waarin men tijdelijk of permanent onderdak heeft om in te leven, te slapen, te werken of te ontspannen. Alle type woningen, bedrijfsgebouwen, scholen, musea en kantoren vallen hieronder. Huisvesting betekenis ves·ting (de; v) 1 het geven van onderdak: het huisvestingsbureau van de gemeente het bureau waar je je moet aanmelden als je een woning zoekt 2 dat onderdak; huisvesting zoeken Dit woord opzoeken in onze grootste woordenboeken?.
Wonen Dutch: wonen Dutch verb 'wonen' conjugated. Cite this page | Conjugate another Dutch verb | Conjugate another Dutch verb.
Sociale huisvesting Sociale huisvesting biedt verschillende mogelijkheden, gaande van goedkope huurwoningen tot koopwoningen en sociale bouwgronden. Om ervoor in aanmerking te komen, moet u voldoen aan bepaalde voorwaarden.
Woonruimte definitie
woonruimte Def.: een ruimte die blijkens zijn inrichting bestemd is om als een afzonderlijk geheel te voorzien in woongelegenheid en waarvan de delen blijkens de inrichting van die ruimte niet bestemd zijn om afzonderlijk in gebruik te worden gegeven. Woonruimte. Definitie Onder woonruimte in de zin van artikel van Boek 7, titel 4, afdeling 5 BW wordt verstaan: de gebouwde onroerende zaak die als zelfstandige of onzelfstandige woning is verhuurd, of een als woning verhuurd gedeelte daarvan.- Woonruimte definitie Onder woonruimte wordt verstaan een gebouwde onroerende zaak voor zover deze als zelfstandige dan wel niet zelfstandige woning is verhuurd, dan wel een woonwagen of een standplaats, alsmede de onroerende aanhorigheden.